دنياي اين روزاي من

هم قد تن پوشم شده

اينقدر دورم از توکه

درگيرروياي توام

منو دوباره خواب کن

دنیا اگه تنهام گذاشت

تو منو انتخاب کن

دلت از آرزوی من

انگار بی خبر نبود

حتی تو تصمیمای من

چشمات بی اثر نبود

خواستم بهت چیزی نگم

تا با چشام خواهش کنم

درا رو بستم روت تا

احساس آرامش کنم

باور نمی کنم ولی

انگار غرور من شکست

اگه دلت میخواد بری

اصرار من بی فایدست

هر کاری میکنه دلم

تا بغضمو پنهون کنه

چی میتونه فکر تو رو

از سر من بیرون کنه

یا داغ رو دلم بذار

یا که از عشقت کم نکن

تمام تو سهم منه

به کم قانعم نکن

من نميدونم چطورشد....

من چه جوري دل سپردم....

من فقط ديدم كه چشمام پربارونه و خوابه!!!

عاشقونه منوبرده تاته حس نوازش...

مازيارفلاحي

این روزها احساس می کنم وقتی می نویسم خدا چشمهایش را می گیرد و وقتی می خوانم گوشهایش را...صادقانه بگویم فکر می کنم خدا هم از سادگی من و حرفهای تکراری ام خسته شده است ...

 عزیزم من با تو خوبم 

عزیزم من باتو عاشق ترینم

این روزها حسی دارم آمیخته با دلتنگی . . .

کم می آورم ، بازوانی می خواهم که تنگ در برم بگیرند ، اما نه هر بازوانی ، فقط حصار آغوش تو . . .

  دلم آغوشی می خواهد به وسعت بازوان تو . . .

شب که می شود
شروع می شود ای کاش های من
برای داشتنت....

لبخند كه زد
توي چال گونه اش افتادم
پاي منطقم شكست ...!
و من
عاشقش شدم ...

شب آرامی بود
می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا
لب پاشویه نشست

پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
:با خودم می گفتم
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست....